Beschermingscategorieën Qua lichaamsbescherming is deze indeling als volgt:

 

CATEGORIE I 

Beschermende kleding ter bescherming tegen minimale risico's. Beschermende kleding in deze categorie is een basisontwerp en de beoordeling van de effectiviteit hangt af van de beoordeling van de gebruiker zelf. Wanneer een bepaald type gevaar toeneemt, kunnen de effecten gemakkelijk en tijdig door de werknemer worden geïdentificeerd. Categorie I omvat met name kleding die beschermt tegen:     vlekken die onschadelijk zijn voor de gezondheid (zwakke reinigingsmiddelen enz.) waarvan de effecten gemakkelijk omkeerbaar zijn,    mechanische schade aan het oppervlak,    risico's verbonden aan de hete factor, uitgaande van een laag risico,    weersomstandigheden (lage temperatuur, regen). 

CATEGORIE II 

Beschermende kleding die geen bescherming biedt tegen het minimale risico (cat. I) of tegen een bedreiging voor leven of gezondheid (cat. III). Categorie II-bescherming omvat kleding die beschermt tegen een specifieke factor die het leven of de gezondheid niet bedreigt en die geen blijvende gezondheidsschade van de werknemer veroorzaakt. Voorbeelden van kleding die in categorie II valt:     Beschermende kleding tegen snijwonden,    Kleding die de gevaren tijdens het lassen vermindert - voor lassers en aanverwante beroepen,    Hoge zichtbaarheidskleding (voor wegdiensten). 

CATEGORIE III 

Beschermende kleding met een complexe structuur ter bescherming tegen de bedreiging van het leven of de gezondheid van de werknemer. Categorie III omvat specialistische kleding met als taak bescherming te bieden tegen factoren die de meest gevaarlijke gevolgen voor de werknemer kunnen hebben en waarvan de directe effecten niet tijdig kunnen worden onderkend. Deze groep omvat onder meer:     Gespecialiseerde anti-chemische pakken,    Beschermende kleding tegen ioniserende straling, vlammen, temperatuur hoger dan 100 ° C of grote spatten hete stoffen,    Kleding die beschermt tegen lage temperaturen (onder - 50 ° C),    Kleding ontworpen om te werken onder elektrische hoogspanning. De beschermende eigenschappen worden voornamelijk bepaald door de eigenschappen van de materialen (dikte, impregnering, speciaal vezelweefsel) en de manier waarop het kledingstuk is gemaakt (speciale naden). Vanwege het beschermde element van het lichaam is beschermende kleding onderverdeeld in:     Torso beschermende kleding,    Kleding die delen van de romp beschermt,    Hoofddeksels.  

 

 

Lijst met normen voor de lichaamsbeschermingsgroep  EN ISO 13688 (vervangt EN340)

Deze internationale norm specificeert algemene vereisten voor vakmanschap, ergonomie, onschadelijkheid, maatvoering, veroudering, compatibiliteit en etikettering van beschermende kleding, en de informatie die de fabrikant bij het product moet verstrekken. Deze internationale norm is alleen bedoeld om te worden gebruikt in combinatie met andere normen die prestatievereisten definiëren en kan niet worden gebruikt als een op zichzelf staand basisdocument. 

EN510

Eisen voor beschermende kleding die wordt gebruikt op plaatsen waar het risico bestaat dat deze wordt verstrikt in bewegende onderdelen. In de norm zijn de basiseisen vastgelegd voor kleding die wordt gebruikt op plaatsen waar het risico bestaat van verstrikking en intrekken in bewegende machineonderdelen. De eisen die in de norm worden gesteld, zijn van toepassing op de constructie van kleding, bevestigingselementen en materialen bedoeld voor deze kleding. De norm verwijst naar de testmethoden die worden gepresenteerd in EN340. Volgens de bepalingen van de norm moet kleding strak om het lichaam zitten en vrij zijn van elementen die verstrikt kunnen raken in bewegende machineonderdelen. EN342 Beschermende kleding. Kledingsets en kledingstukken die beschermen tegen kou.De norm definieert de eigenschappen van beschermende kleding die beschermt tegen de invloeden van kou bij temperaturen onder de -5 ° C. Er zijn twee soorten bescherming: kledingstukken en kledingsets. 

EN14058

Beschermende kleding. Kledingproducten die beschermen tegen kou. De norm specificeert de vereisten en methoden voor gedetailleerde tests van kledingartikelen, zoals tanktops, jassen, jassen, broeken, die beschermen tegen de effecten van koude klimaten. Aangenomen wordt dat deze kleding wordt gebruikt bij matige koude (-5 ° C en hoger) om bescherming te bieden tegen lokale afkoeling van de huid en het lichaam. Hij kan zowel binnen als buiten worden gebruikt. Er is geen vereiste om waterdichte of waterdichte kledingstukken te maken - dit is een optie.

EN343

Beschermende kleding. Bescherming tegen regen. De norm definieert de eigenschappen van beschermende kleding die beschermt tegen de effecten van slecht weer, wind en kou boven -5 ° C.A Weerstand tegen binnendringend water (1 tot 3). Dit is het waterdichtheidsniveau van het kledingstuk,B Waterdampdoorlaatbaarheid (1 tot 3). Dit is het ademend vermogen van het kledingstuk. OPMERKING: Als X verschijnt in plaats van de numerieke waarde, betekent dit dat het product niet is getest binnen het opgegeven bereik. EN ISO 20471 (vervangt EN471) Waarschuwingskleding met hoge zichtbaarheid voor professioneel gebruik. Testmethoden en vereisten. Deze internationale norm specificeert de vereisten voor hogezichtbaarheidskleding die de mogelijkheid biedt om de aanwezigheid van de gebruiker visueel te signaleren om de zichtbaarheid van de gebruiker voor bestuurders van voertuigen of andere mechanische apparaten te garanderen, onder alle lichtomstandigheden, zowel bij daglicht als in het donker bij verlichting door koplampen van voertuigen. De eisen voor kleur en reflectiviteit worden gegeven, evenals voor de minimale oppervlakken en de rangschikking van materialen in beschermende kleding. 

EN1150

Beschermende kleding. Hoge zichtbaarheidskleding voor niet-professioneel gebruik. Testmethoden en vereisten. De functionele optische vereisten voor kleding met hoge zichtbaarheidsparameters, bedoeld voor gebruik door volwassenen en adolescenten in niet-professionele omstandigheden, werden bepaald. Dit type kleding is ontworpen om de aanwezigheid van de gebruiker op stadswegen visueel aan te geven. De norm had geen betrekking op accessoires die door mensen werden gedragen of aan kleding werden bevestigd.EN1073-2 Beschermende kleding tegen radioactieve besmetting. Eisen en testmethoden voor niet-geventileerde kleding die beschermt tegen besmetting met radioactieve deeltjes.

EN1149-1

Beschermende kleding. Elektrostatische eigenschappen. Testmethode voor oppervlakteweerstand. Deze norm specificeert minimale elektrostatische vereisten en testmethoden voor statisch dissipatieve beschermende kleding om de vorming van vonken die brand kunnen veroorzaken te voorkomen. Deze vereisten zijn niet voldoende in een met zuurstof verrijkte brandbare omgeving en de testmethode is niet toepasbaar op weefsels die geleidende kernvezels bevatten. Deze norm is niet van toepassing op netspanningen.

EN1149-3

Beschermende kleding. Elektrostatische eigenschappen. Testmethoden voor het meten van ladingsverval. De methoden om het proces van elektrostatische ontlading van het oppervlak van het kledingmateriaal te testen, worden gegeven. De gespecificeerde testmethoden zijn van toepassing op alle materialen, inclusief homogene en heterogene materialen, die oppervlaktegeleidende vezels en geleidende kernvezels bevatten. 

EN1149-5

Beschermende kleding. Elektrostatische eigenschappen. Materiaal- en constructievereisten. De eisen hebben betrekking op de wijze van labelen van het kledingstuk en de inhoud van de instructies van de fabrikant. Volgens de vereisten van dit project wordt een materiaal geclassificeerd als elektrisch dissiperend wanneer:     t50 <4 s of S> 0.2, waarbij: t50 - halftijds verval van de lading gegenereerd op het materiaal door de inductiemethode, S - afschermfactor, S = 1 - ER / Emax (Emax - elektrische veldsterkte zonder een bepaald monster, ER - gemeten achterkant van het materiaalmonster);    plaatweerstand is 2,5 x 109 Ω aan ten minste één kant van het te testen materiaal. In het geval van materialen die elektrisch geleidende draden bevatten in de vorm van evenwijdige draden of een gaas, mag de afstand tussen de elektrisch geleidende draden in één richting niet groter zijn dan 10 mm voor elk kledingstuk. Dit document specificeert ook eisen voor de constructie van kleding. Elektrisch dissipatieve kleding moet het hele lichaam bedekken tijdens gebruik, inclusief normale activiteiten en bukken. Tegelijkertijd mag het bewegingen niet beperken, zelfs niet als het is bevestigd in overeenstemming met de aanbevelingen van de fabrikant. Als het kledingstuk is gemaakt van een arrangement van materialen, moet het elektrostatische materiaal de buitenste laag vormen. Bevestigingsmiddelen van elektrisch geleidend materiaal, bijv. Ritsen, knopen, drukknopen mogen worden gebruikt op voorwaarde dat ze zijn bedekt met een anti-elektrostatisch materiaal. De fabrikant van anti-elektrostatische kleding is verplicht om aan het product een instructie te bevestigen met de volgende informatie:     terwijl hij zich in de explosiegevaarlijke zone of in de buurt van brandbare materialen bevindt, mag de werknemer geen antistatische kleding uittrekken,    hoe u kleding goed vastmaakt en draagt,    antistatische eigenschappen van kleding kunnen tijdens het gebruik veranderen (door vervuiling, beschadiging, wassen),    de gebruiker van antistatische kleding moet goed geaard zijn met een lekweerstand van minder dan 108 Ω,    in een met zuurstof verrijkte atmosfeer mag kleding die elektrische lading afvoert niet worden gebruikt zonder voorafgaand overleg met een medewerker van de arbodienst (specialist). In de explosiegevaarlijke zone, verrijkt met zuurstof of in de buurt van brandbare materialen, moet de werknemer direct geaard worden of door middel van elektrisch geleidend schoeisel (de lekweerstand moet minder zijn dan 105 Ω) in overeenstemming met PN EN ISO 20345: 2007. In overeenstemming met de vereisten van de norm mogen diëlektrische elementen die op kledingproducten zijn geplaatst in de vorm van een bedrijfslogo, labels en reflecterende banden worden gebruikt, mits ze permanent zijn bevestigd aan de buitenste laag van het anti-elektrostatische materiaal. 

EN469

Beschermende kleding voor brandweerlieden. Eisen en testmethoden voor beschermende kleding voor brandbestrijding.

 De norm definieert de testmethoden en minimumvereisten voor kleding die wordt gebruikt bij het bestrijden van branden en aanverwante activiteiten wanneer er een risico is op blootstelling aan hitte en / of vlammen. De norm definieert de algemene constructie van het kledingstuk, de minimale prestatieniveaus van de gebruikte materialen en de methoden om deze niveaus te bepalen. 

EN11611 (vervangt EN470-1)Beschermende kleding voor gebruik bij lassen en aanverwante processen. De norm definieert de minimale basisvereisten en testmethoden voor beschermende kleding bedoeld voor lassers of werknemers die aanverwante activiteiten met een vergelijkbaar risico uitvoeren. Dit type kleding is ontworpen om de gebruiker te beschermen tegen:     Spatten van gesmolten metaal    Brandwonden tijdens kort contact met een vlam,    Thermische straling,    Ultraviolette straling die optreedt bij het werken met een elektrische boog. 

EN470-1 (vervangen door EN11611)Beschermende kleding voor lassers en aanverwante beroepen. Voorwaarden. De norm beschrijft de testmethoden en vereisten voor beschermende kleding die wordt gebruikt door mensen die worden gebruikt voor laswerkzaamheden en activiteiten met een vergelijkbaar type en niveau van gevaren. Dit type beschermende kleding wordt gebruikt als bescherming tegen kleine druppels gesmolten metaal, korte contacttijd met de vlam en ultraviolette straling, 8 uur continu gebruikt in de omstandigheden van de werkplek. 

EN11612 (vervangt EN531)Beschermende kleding - Beschermende kleding tegen hitte en vlammen. De norm definieert de eisen voor kledingstukken gemaakt van elastische materialen, bedoeld om het lichaam van de gebruiker, met uitzondering van de handen, te beschermen tegen hitte en / of vlammen. Met betrekking tot hoofd- en voetbescherming is de norm alleen van toepassing op beenkappen, schoeisel en kapbeschermers, met uitzondering van vizieren en adembeschermingsmiddelen als deze deel uitmaken van kappen. De norm legt de eisen vast voor een brede groep beschermende kleding, die een beperkte vlamverspreiding moet hebben en bestand moet zijn tegen ten minste een van de volgende factoren:     werking van thermische straling,    warmteoverdracht bij contact met een heet voorwerp,    convectie warmteoverdracht,    de werking van spatten van gesmolten metaal. De norm is niet van toepassing op kleding voor brandweerlieden en lassers. 

EN531 (vervangen door EN11612)Beschermende kleding voor werknemers die worden blootgesteld aan hete factoren. De norm is van toepassing op beschermende kleding voor werknemers die worden blootgesteld aan hete middelen. De kleding bestaat uit externe producten gemaakt van flexibel materiaal dat individuele delen van het lichaam beschermt. Ze omvatten ook kappen en leggings, maar geen andere soorten hoofd-, hand- en voetbescherming. Het specificeert de eisen en testmethoden voor materialen bedoeld voor beschermende kleding en geeft aanbevelingen voor kledingontwerp. Beschermende kleding die onder de norm valt, is bedoeld om industriële arbeiders te beschermen tegen kortstondig contact met vuur (lettercode A) en ten minste één type heet medium. Hete factoren kunnen zijn:code Hot factorB convectie warmteC thermische stralingGrote spatten gesmolten aluminiumE grote spatten gesmolten ijzer Retroreflecterende materialen worden als extra accessoires behandeld. Om in dit type kledingstuk te worden gebruikt, moeten ze gecertificeerd zijn in overeenstemming met EN532.

 EN15025 (vervangt EN532) Beschermende kleding - Bescherming tegen hitte en vlammen. Beperkte testmethode voor vlamverspreiding. De norm specificeert prestatievereisten voor verminderde vlamverspreiding voor materialen, combinaties van materialen en beschermende kleding om de kans dat kleding vlam vat, waardoor ze op zichzelf een gevaar opleveren, en aanvullende kledingvereisten. De beschermende kleding die onder deze norm valt, is bedoeld om werknemers te beschermen tegen onbedoeld en kortstondig contact met een kleine gloeiende vlam, wanneer er geen significant hittegevaar is en er geen andere soorten hete factoren aanwezig zijn. Als naast bescherming tegen beperkte vlamverspreiding bescherming tegen hittegevaren vereist is, zijn normen zoals ISO 11612 geschikter.

EN532 (vervangen door EN15025)Beschermende kleding. Bescherming tegen hitte en vlammen. Testmethoden voor vlamverspreiding. De norm definieert methoden voor het testen van materialen op de werking en verspreiding van vuur. 

EN14116 (vervangt EN533)Beschermende kleding - Bescherming tegen hitte en vlammen. Beperkte vlamverspreidende materialen, kits en kleding. De norm specificeert de methode voor het testen van de beperkte vlamverspreiding op materialen die bedoeld zijn voor kleding die beschermt tegen hitte en vlammen, voorwaarden voor het testen van materialen in het geval van een kleine vlam op het oppervlak van verticaal geplaatste monsters van textielmaterialen en industriële producten, in de vorm van producten met één of meerdere componenten (gecoat, gewatteerd, meerlagig , sandwichstructuren en soortgelijke combinaties). 

EN533 (vervangen door EN14116)Beschermende kleding - Bescherming tegen hitte en vlammen. Materialen en materiaalsystemen met beperkte vlamverspreiding. De norm definieert de minimumvereisten voor de beperkte vlamverspreidingseigenschappen voor materialen en hun lay-outs die worden gebruikt voor beschermende kleding. Het classificatiesysteem is van toepassing op de materialen en hun systemen die zijn getest volgens EN 532 voor en na standaard reinigingsprocedures. 

EN13034 (TYPE 6)Beschermende kleding tegen vloeibare chemicaliën Vereisten voor kleding met beperkte effectiviteit tegen vloeibare chemicaliën (kleding van type 6 en type PB [6]). De norm specificeert de minimumvereisten voor beperkt gebruik en herbruikbare chemicaliënpakken (type 6). Deze norm specificeert ook de minimumvereisten voor verbindingen tussen verschillende delen van het kledingstuk door de toepassing van tests die de beperking van het effect van gesproeide vloeistoffen op het volledige pak aantonen, wat een variatie is op de EN468: 1994-norm. De twee basistests van de EN13034-norm zijn die van de EN368-norm (stoffen) en de EN468-norm (kleding). De EN368-norm alleen is niet voldoende om dit type kleding goed te keuren. Deze kledingstukken bieden beperkte bescherming tegen vloeibare aërosolen, sproeivloeistoffen en kleine spatten waarbij het mogelijke soort gevaar, zoals sproeivloeistoffen en nevel, wordt gedefinieerd. 

EN13982-1 (TYPE 5)

Beschermende kleding tegen vaste deeltjes. Vereisten voor kleding die het hele lichaam beschermt tegen vaste chemische deeltjes in de lucht (type 5 kleding). De norm specificeert de minimumvereisten voor deeltjes ondoorlatende chemische beschermende kleding (type 5) en bestand tegen het binnendringen van vaste deeltjes. Kleding van dit type is gemaakt van deeltjesondoorlatend materiaal, in verschillende delen uitgerust met luchtdichte verbindingen die ondoordringbaar zijn voor deeltjes en verbindingen met verschillende componenten zoals een pilotenjack, handschoenen, schoenen, bril, gasmasker, die in andere normen kunnen worden gespecificeerd Europeese Unie. Dergelijke kledingstukken kunnen kledingstukken voor het hele lichaam zijn, zoals combinaties van een of twee componenten, met of zonder pilotenjack of bril, met of zonder integrale schoenen. Prestatie-eisen: slijtage-, buigscheur-, trapeziumscheur-, doorsteek- en ontstekingstests. 

EN14126

Beschermende kleding. Vereisten en testmethoden voor kleding die beschermt tegen infectieuze agentia. Volgens de richtlijnen van de norm moet het materiaal van beschermende kleding tegen biologische agentia een barrière vormen voor het hele lichaam of zijn deel tegen direct contact met infectieuze agentia.

 

EN14325

Tegen chemicaliën beschermende kleding - Testmethoden en classificatie van materialen, naden, permanente en verwijderbare verbindingen die worden gebruikt in beschermende kleding tegen chemicaliën. EN14605 (TYPE 4, TYPE 3) (vervangt EN465, EN466)Beschermende kleding tegen vloeibare chemicaliën. Vereisten voor kleding met volledige lichaamsbescherming, met verbindingen die ondoordringbaar zijn voor vloeistoffen in vloeibare (type 3) of sprayvorm (type 4), inclusief artikelen die slechts een gedeeltelijke lichaamsbescherming bieden (typen PB [3] en PB [4]). 

EN943-1

Beschermende kleding tegen vloeibare en gasvormige chemicaliën, inclusief spuitbussen en vaste deeltjes. Eisen aan geventileerde en niet-geventileerde, gasdichte (type 1) en niet-gasdichte (type 2) beschermende kleding.

EN943-2

Beschermende kleding tegen vloeibare en gasvormige chemicaliën, inclusief spuitbussen en vaste deeltjes. Eisen aan gasdichte beschermende kleding (Type 1) bedoeld voor reddingsploegen (ET).

PN-83/P-22401

Zadelmakerij - Terminologie. 

EN381-11

Beschermende kleding voor gebruikers van handkettingzagen. Vereisten voor beschermers van het bovenlichaam. De norm is een van de normen voor persoonlijke beschermingsmiddelen die zijn ontworpen om te beschermen tegen gevaren die optreden tijdens het gebruik van handkettingzagen. OPMERKING: Geen enkele beschermingsmaatregel kan 100% bescherming bieden tegen snijwonden veroorzaakt door handbediende kettingzagen. Desalniettemin heeft de ervaring geleerd dat er beschermingsproducten kunnen worden geproduceerd die een zekere mate van bescherming bieden. Een snijweerstandsklasse bij kettingsnelheid (0-3).Weerstandsklasse Kettingsnelheid0 16m / s1 20m / s2 24m / s3 28m / s

EN13998

Beschermende kleding - Schorten, broeken en vesten ter bescherming tegen snijwonden en steken door handmessen. De norm beschrijft schorten, broeken en vesten, maar ook andere soorten kleding die afzonderlijke lichaamsdelen beschermen bij arbeidsongevallen met handmessen. Eisen aan ontwerp, perforatie- en snijweerstand, grootte, ergonomische eigenschappen, waterdoorlatendheid, reiniging en desinfectie, etikettering en informatie van de fabrikant voor gebruikers van beschermende kleding worden gespecificeerd. De classificatie van beschermingsgraden en de relevante testmethoden worden gegeven.

 

IEC61482-2

Werken onder spanning - Kleding die beschermt tegen thermische gevaren veroorzaakt door elektrische boog - Deel 2: De vereisten van IEC61482-2 zijn van toepassing op beschermende kleding waarbij het risico bestaat van contact met een elektrische boog. Specificeert de eisen en testmethoden die van toepassing zijn op materialen en kledingproducten die worden gebruikt in beschermende kleding voor elektriciens die bestand zijn tegen hete factoren voor werknemers die worden blootgesteld aan de thermische werking van een elektrische boog, gebaseerd op: algemene eigenschappen van weefsels die zijn getest met behulp van geselecteerde testmethoden die geschikt zijn voor weefsels en thermische weerstand tegen elektrische boog, zoals:     boogweerstand voor materialen (ATPV of EBT50) bij testen in contact met een open elektrische boog onder laboratoriumomstandigheden volgens IEC61482-1-1 of    weerstandsklasse voor elektrische vlambogen van kledingmaterialen en artikelen (Klasse 1 of Klasse 2) bij het testen van de weerstand tegen direct en geforceerd contact met een elektrische boog in omstandigheden die voldoen aan IEC-61482-1-2. De vereisten van deze norm houden geen rekening met het risico op elektrische schokken. Deze norm is van toepassing in combinatie met de normen voor dergelijke gevaren.

IEC61482-1-1

Werken onder spanning - Beschermende kleding tegen de thermische gevaren van elektrische boog - Deel 1-1: Testmethoden - Methode 1 - Bepaling van boogparameters (ATPV en EBT50) voor vlamvertragende materialen voor kleding. De norm specificeert ATPV-meetmethoden voor materialen die bedoeld zijn voor gebruik in hittebestendige en brandwerende kledingstukken voor installateurs die worden blootgesteld aan de effecten van een elektrische boog, en beschrijft methoden voor het controleren van de functionaliteit van kledingstukken die van deze materialen zijn gemaakt. De methode voor het meten van de char-lengte werd vastgesteld en de termen werden gedefinieerd. 

IEC61482-1-2

Werken onder spanning - Beschermende kleding tegen de thermische gevaren van een elektrische boog - Deel 1-2: Testmethoden - Methode 2: Bepaling van de beschermingsklasse voor vlambogen van materialen en kleding met behulp van een geforceerde en gerichte elektrische boog (testkamer). De norm beschrijft een methode om kleding en materialen te testen die bedoeld zijn voor gebruik in hittebestendige en brandwerende kledingstukken voor installateurs die worden blootgesteld aan een elektrische boog. Er is een methode ontwikkeld met behulp van een gerichte en gestimuleerde elektrische boog in een laagspanningscircuit om een ​​stof en kledingstuk in een specifieke boogbeschermingsklasse te classificeren en er worden definities van termen gegeven. 

EN ISO 22000 (HACCP)

Voedselveiligheidsbeheersystemen - Vereisten voor elke organisatie die tot de voedselketen behoort. De norm specificeert de vereisten voor een organisatie om een ​​voedselveiligheidssysteem in de hele voedselketen te beheren, waarbij de organisatie haar vaardigheden aantoont om voedselveiligheidsrisico's te beheersen om veilige producten te garanderen. De norm definieert de vereisten die de organisatie in staat stellen om een ​​voedselveiligheidsmanagementsysteem te plannen, ontwerpen, toepassen, onderhouden en bijwerken dat erop gericht is het eindproduct af te leveren, in overeenstemming met het beoogde gebruik, en ervoor te zorgen dat het voedsel veilig is voor de klant. De richtlijnen van de normen omvatten en formaliseren in het geheel van Europese normen de vereisten van het HACCP-systeem (Hazard Analysis and Critical Control Point - Hazard Analysis and Critical Control Point).Informatie over de HACCP-standaard Hazard Analysis Critical Control Point is een kwaliteitscontrolemethode in de voedingsindustrie die onder meer het volgende mogelijk maakt:     het identificeren en analyseren van de risico's verbonden aan verschillende stadia van voedselproductie    gedefinieerde maatregelen die nodig zijn om ze te voorkomen    het vertrouwen winnen dat deze maatregelen op een reële en effectieve manier zijn geïmplementeerd. De HACCP-methode is een systematische en rationele benadering om microbiologische, fysische en chemische gevaren in de voedingssector te beheersen.